Э.Энхжин: Хүмүүжилгүй, сахилгагүй хүүхдүүд боксоор хичээллээд зөв хандлагатай, даруулгатай болж өөрчлөгддөг

Муайтай боксын насанд хүрэгчдийн улсын аварга шалгаруулах тэмцээны эмэгтэйчүүдийн 48 кг-ын төрөлд Э. Энхжин мөнгөн медаль хүртжээ.  Тэрбээр Хүмүүнлэгийн Ухааны Их сургуулийн англи хэлний орчуулагчийн гуравдугаар түвшинд суралцдаг төдийгүй тус спортоор сүүлийн таван сар эрчимтэй хичээллэж байгаа аж.

-Монголын боксын спортын түүхэнд шинэ хуудас нээж байгаа спортын төрлөөр медаль авсан танд баяр хүргэе. Тухайн үеийн сэтгэгдлээсээ хуваалцаж болох уу?

-Монголын боксын академи эмэгтэйчүүдийг бэлтгэл хийх,тэмцээнд оруулах тал дээр маш их ажлыг хийсэн.Тууштай байсны үр дүнд өнөөдөр зорилгодоо хүрч медаль авсанд маш их сэтгэл өндөр байна.Тамирчин хүний хувьд медаль авна гэдэг юугаар ч зүйрлэшгүй сайхан мөч байдаг юм байна.

-Яагаад муайтай боксоор хичээллэе гэж бодсон бэ. Эмэгтэй хүнд их хатуу спорт юм шиг санагддаг?

-Би бага байхын л эршүүд хүүхэд байсан. Багадаа том болоод боксоор хичээллэнэ гэж их ярьдаг байсан. Харин эцэг эх минь намайг “жижиг биетэй,турьхан” гэж ярьдаг байлаа. Ер нь намайг спортын хүн болохгүй гэж харсан юм шиг байгаа юм.

Арван жилдээ гимнастик болон сагсаар хичээллэдэг байсан.Спортоороо хичээллэх бодолтой байсан ч оюутан болоод тууштай хичээллэж чадаагүй.Тухайн үед эмэгтэй найз минь муайтай боксоор хичээллэдэг байгаад надад санал тавьж “Гаруда” академи дээр ирж байлаа.

-Боксоороо цаашдаа хичээллээд явна гэж хэлж байхад тухайн үед эсэргүүцэл их байдаг байсан уу. Гэр бүлийнхэн нь хэрхэн хүлээж авсан вэ?

-Эсэргүүцэлтэй маш олон удаа тулгарч байсан. Би мэргэжлийн тамирчин биш учир орлого  цалингүй явдаг байсан. Тухайн үед их сургуульд сурдаг байсан учир цалинтай ажил хийж амьдарлаа бод,эмэгтэй хүүхдэд зохихгүй гэдэг үгийг маш олон хүний амнаас сонсдог байлаа.

 Манай ээж надад "Би чамайг өдий болтол өсгөсөн, бокс тоглоод мэдрэл муутай, хөл гар нь гэмтэлтэй хүн болгочихмооргүй байна. Чи зүгээр больчих" гэж их хэлдэг байсан. Тэр болгоныг эсэргүүцээд хичээллээд амжилт гаргаад ирэхэд хүмүүсийн хандлага, бодол өөрчлөгдсөөр одоо бол намайг бүгд 100 хувь дэмждэг болсон.

-Таны хувьд энэ спортоор хичээллэснээр өөртөө ямар зан чанарыг илүү суулгаж өгсөн вэ?

-Би хамгийн эхэнд хүн хүндэлдэг, хэлсэн амандаа хүрдэг болсон. Мөн маш их сэтгэлийн хаттай, тэвчээртэй болсон. Боксчин хүнийг зэрлэг, танхай гэж ярьдаг ч яг үнэндээ тийм байдаггүй. Хүнийг хамгийн сайн төлөвшүүлж чаддаг спорт. Хүмүүжилгүй, сахилгагүй хүүхдүүд орж ирж хичээллээд даруулгатай болоод гардаг. Эцэг эхчүүд манай бэлтгэл дээр ирээд гэр орны ажилд тусалдаггүй байсан хүүхэд, гэрийн ажилд тусалдаг, зөв харьцаг болж байна гэж хэлдэг. Тэгэхээр спорт бол хүнийг маш сайн төлөвшүүлж, хүмүүжүүлж чаддаг гэж би ойлгодог.

-Хүчний спортууд оролцох жинтэй байдаг.Тамирчид жиндээ ордын тулд хэд хоног хоол,усаа хасан байж жиндээ ордог юм билээ.Та жиндээ орход хэцүү байв уу

-Надтай өрсөлдсөн хоёр тамирчин энэ спортоороо хичээллээд удсан,гадаадын тэмцээнүүдэд явдаг мэргэжлийн тамирчид байсан.Жоохон эмээсэн ч гэсэн тэмцээндээ амжилт гаргасан.Өөрийн хэмжээнд тамирчдийг судалсан. Би цагийг тулгахад үнэхээр дургүй. Тэмцээнээс хэд хоногийн өмнө эрчимтэй дасгал хийж ачаалал авах нь надад хэцүү байдаг. Тийм болохоор аажимдаа бэлтгэл хийж жиндээ орхыг хүсдэг.

-Та ХИС-ийн англи хэлний орчуулагчийн ангид суралцдаг.Таний мэргэжил,спорт хоёр эрс өөр юм. Мэргэжилээ яагаад сонгосон бэ?

-Тэр их хөгтэй юм болсон. Би анх өөрийгөө цагдаа болно гэж боддог байлаа.Тэгээд аавтайгаа ярилцаад хэлээ эхлээд сурчих юм бол ирээдүйтэй гэсэн юм.Тэгээд эхэндээ орчуулагчийн анги байснаа дан ганц орчуулагч явахгүй юм байна гэж бодоод багшийн ангид орсон.Миний мэргэжилд аав минь их нөлөөлсөн. Яагаад Хүмүүнлэгийн Ухааны Их сургуулийг сонгосон гэхээр хэл чиглэлдээ нэр хүндтэй,бусад сургуулиудаас илүү байсан учраас сонгосон.

-Орчин үед хэл бол хэрэглээ,ийм болсон байхад хэлний чиглэлээр мэргэжил эзэмшинэ гэдэг утгагүй зүйл гэж боддог хүмүүс цөөнгүй.Энэ  үнэхээр утгагүй зүйл үү?

-Миний эцэг,эх хэл бол чухал зүйл.Эх хэлнийхээ хажуугаар нэг хэл сурах хэрэгтэй.Хэл сурсан байхад алзахгүй гэж хэлдэг. Миний өөртөө оруулсан хамгийн үнэтэй хөрөнгө оруулалт бол боловсрол.

Тэр дундаа би Англи хэлний мэдлэгтээ бага залуу байхдаа цаг зав илүү их зарцуулсан. Ингэснээр мэдээлэл, найз нөхөд, миний өнөөдөр амьдралдаа хийж байгаа зүйлүүд гээд маш олон үүд хаалгыг өмнө минь нээсэн. Одоо ингээд харахаар Англи хэлийг суръя гэсэн эрмэлзэл дээр хийсэн үйлдэл нь миний өөртөө зориулсан хамгийн үнэтэй хөрөнгө оруулалтуудын нэг юм болов уу гэж бодогддог.

-Үеийн залуустаа хандаж юу хэлмээр байна?

-Өөрийгөө олж, өөрийнхөөрөө байгаарай гэж хэлмээр байна. Залуус элдэв нөлөөнд автах нь амархан болохоор өөрийгөө бүү гээгээсэй гэж хүсдэг. Мөн шинэ зүйл сурч мэдэх эрмэлзэлтэй, сэтгэлгээгээ хязгаарлахгүй байгаасай. Битгий хайрцаглачихсан юм шиг сэтгэж амьдарь,чөлөөтэйгөөр сэтгэ. Бидний боловсрол, сэтгэлгээг үндсээр нь өөрчлөх олон зүйл хүлээж байгаа. Эцэст нь хэлэхэд, боломжгүй зүйл гэж байдаггүй юм шүү.

                                                                                                    Ярилцсан: Н.Номин